Η έξαρση της πανδημίας του κορονοϊού COVID-19, ανέδειξε μεταξύ άλλων και το θέμα της μοναχικότητας των ηλικιωμένων ατόμων. Άτομα τρίτης ηλικίας χρειάστηκε να μείνουν και συνεχίζουν να μένουν μακριά από τους οικείους τους, αφενός λόγω των περιοριστικών μέτρων και αφετέρου φοβούμενοι για την υγεία τους. Σε ακόμα δυσκολότερη κατάσταση βρέθηκαν οι άνθρωποι που ζουν εντελώς μόνοι, χωρίς συγγενείς. Έτσι προέκυψε και το πρόγραμμα της διαδικτυακής συντροφιάς ηλικιωμένων, ένα πρωτοποριακό για τα ελληνικά δεδομένα πρόγραμμα που υλοποιείται από τους Γιατρούς του Κόσμου. Η ομάδα λαμβάνει χώρα 4 φορές την βδομάδα, έχει διάρκεια 1 ώρα ενώ ο αριθμός των μελών κυμαίνεται από 8 έως 10 μέλη κάθε φορά. Το εβδομαδιαίο πρόγραμμα περιλαμβάνει ομαδική συνεδρία με ψυχολόγο, φυσικοθεραπευτή και γιατρό παθολόγο-γεροντολόγο.
Αναφορικά με τις συνεδρίες που συντονίζει ο ψυχολόγος της Οργάνωσης, αν και αρχικά η ομάδα συστάθηκε με στόχο την απαλοιφή δυσφορικών συναισθημάτων και ανησυχιών των ηλικιωμένων εξαιτίας της πανδημίας του κορονοϊού, παρ’ όλα αυτά αναδύονται σιγά σιγά και άλλες θεματικές. Πιο συγκεκριμένα, τα πιο συνήθη και σημαντικότερα προβλήματα ατόμων της τρίτης ηλικίας είναι η μοναξιά που βιώνει το άτομο λόγο της απώλειας στενών συγγενών, κοντινών και οικείων προσώπων η οποία πολλές φορές μάλιστα μεγαλώνει καθώς συνοδεύεται με την ανησυχία του θανάτου, οικονομικά προβλήματα καθώς στον ηλικιωμένο πληθυσμό και δη στον ελληνικό υπάρχει μεγάλη οικονομική ανισότητα, δεδομένου ότι η σύνταξη είναι η κύρια πηγή εισοδήματος, παθολογικά και άλλα προβλήματα υγείας, οι ανεπαρκείς υπηρεσίες υγείας και η περιορισμένη πρόσβαση των ατόμων σε αυτές, η έλλειψη κοινωνικό-ιατρικών υπηρεσιών, η έλλειψη σεβασμού στα ανθρώπινα δικαιώματα των ηλικιωμένων, η απώλεια της αυτονομίας καθώς και η ανάγκη βοήθειας τρίτου προσώπου.
Στόχος της ομάδας μέσα από το μοίρασμα και την αφήγηση των προσωπικών ιστοριών ή των θεμάτων στα οποία θέλουν να επικεντρωθούν, είναι να έχουν ενεργή συμμετοχή σε ό,τι αφορά στην καθημερινότητά τους, κάτι το οποίο τους προσφέρει μια μεγαλύτερη αίσθηση του σεβασμού και αναγνώρισης. Επιπλέον, αποκτούν μια μεγαλύτερη αίσθηση ελέγχου του άμεσου περιβάλλοντος στο οποίο ζουν και κινούνται, σε ό,τι αφορά την φροντίδα τους και την αξιοπρέπειά τους. Τέλος, αυτή η συναισθηματική ζεστασιά που αποπνέει η ομάδα και το με όλο αποδοχή και σεβασμό «αγκάλιασμα» στην μοναδική υπόσταση του κάθε μέλους, οδηγεί στην συμπόνια τόσο εαυτού όσο και του άλλου.
Συνοψίζοντας, οι ηλικιωμένοι βιώνουν ιδιαίτερες καταστάσεις, που τους προξενούν αρνητικές σκέψεις και συναισθήματα και δημιουργώντας ενδεχομένως κάποιες μη λειτουργικές συμπεριφορές. Η ομάδα αυτή φιλοδοξεί να προκαλέσει μια μικρή αλλαγή στην καθημερινότητα, η οποία θα γεννήσει αισθήματα χαράς και σκέψεις ελπίδας.
Η υλοποίηση του προγράμματος χρηματοδοτείται από την Ελληνική Πρωτοβουλία Καναδά
