Παρασκευή Κόκκα, Εθελόντρια-Παιδίατρος στο Ανοικτό Πολυϊατρείο Θεσσαλονίκης
Η σχέση του παιδιάτρου και παιδιού είναι πολύ ιδιαίτερη. Ως ενήλικες, συνήθως έχουμε κάποια ιδιαίτερη ανάμνηση από αυτό το πρόσωπο.
Κάποια παιδιά δεν έχουν σταθερό παιδίατρο, αναγκαζόμενα να αλλάζουν χώρες, συνθήκες και φυσικά παιδιάτρους. Ένα από αυτά τα παιδιά, ένα κοριτσάκι 8 ετών με καταγωγή από το Αφγανιστάν, στο ταξίδι του στις διάφορες χώρες, κουβαλούσε ένα έγγραφο με το ιατρικό του ιστορικό και την αγωγή η οποία ήταν καταγεγραμμένη με πολύ αναλυτικό και επεξηγηματικό τρόπο από τον παιδίατρο της χώρας καταγωγής του, στην Αγγλική γλώσσα. Η επιστολή τελείωνε με τη φράση “to whom it may concern“.
Μια κλασική έκφραση – κατά τα άλλα – που όμως εκείνη τη στιγμή μου φάνηκε ότι έκρυβε όλοι την έγνοια και τη φροντίδα του πρώτου παιδιάτρου και την ανάγκη του να παραδώσει την σκυτάλη στον επόμενο παιδίατρο – έχοντας δώσει τον όρκο του Ιπποκράτη – ο οποίος θα παρέχει τις ιατρικές του υπηρεσίες ανεξαρτήτου χρώματος, θρησκείας, καταγωγής.
Για μένα ο εθελοντισμός μέσω των Γιατρών του Κόσμου άνοιξε και συνεχίζει να ανοίγει πολλά παράθυρα σε κόσμους πολύ διαφορετικούς από τον δικό μου.
