Οι Médecins du Monde, ιατρική οργάνωση διεθνούς αλληλεγγύης, δουλεύει εδώ και 40 χρόνια πλάι τους μετανάστες. Είτε στην χώρα καταγωγής τους, είτε κατά την μεταναστευτική διαδρομή τους, είτε στην χώρα υποδοχής, παρατηρούμε πως το Διεθνές Ανθρωπιστικό Δίκαιο και το δικαίωμα στο άσυλο καταπατούνται καθημερινά. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο πρωτοφανούς ανθρωπιστικής κρίσης, η Ευρωπαϊκή Ένωση προτείνει μία συμφωνία με την Τουρκία που είναι σε πλήρη αντίθεση με τα καθήκοντα προστασίας που έχει: η αρχή της μη επαναπροώθησης των αιτούντων άσυλο δεν τηρείται πλέον από τις αρχές, οι οποίες όμως είναι υποχρεωμένες να την σεβαστούν.
Στην Ελλάδα, σχεδόν 45.000 μετανάστες βρίσκονται μπλοκαρισμένοι στα σύνορα μεταξύ Ελλάδας και ΠΓΔΜ. Εκτός από τις άθλιες συνθήκες υγιεινής, οι ομάδες των Médecins du Monde- Γιατρών του Κόσμου διαπιστώνουν μία σημαντική αύξηση των περιστατικών βίας και κυρίως θεσμικών βαρβαροτήτων όπως η χρήση όπλων εκτόξευσης βελών που προξενούν ηλεκτρικό σοκ (tasers) και την χρήση αστυνομικών σκύλων.
Από το κλείσιμο των συνόρων, όλη η Ελλάδα ζει μια άνευ προηγουμένου ανθρωπιστική κρίση. Οι μετανάστες/πρόσφυγες έχουν εγκατασταθεί σε ανοικτά στρατόπεδα και χρήζουν ιατρικής και ψυχολογικής περίθαλψης. Για αυτό τον λόγο αποφασίσαμε να ανταποκριθούμε σε αυτή την ανθρωπιστική επιτακτική ανάγκη κινητοποιώντας όλο το δίκτυο μας και ενισχύοντας τις ομάδες μας που είναι ήδη παρούσες στο πεδίο για υγειονομική κάλυψη.
« Το καθήκον μας δεν είναι μόνο να θεραπεύουμε, αλλά και να καταδικάζουμε την παραβίαση των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων όπως μαρτυρούν τα γεγονότα σήμερα στην Ειδομένη. Θα είμαστε μάρτυρες κάθε καταστρατήγησης δικαιωμάτων για να συνεχίσουμε να καταπολεμούμε κάθε μορφή αδικίας. » είπε ο Νικήτας Κανάκης, πρόεδρος των Γιατρών του Κόσμου Ελλάδας.
Όπως ισχυρίζεται ο Μ. όταν τον περιέθαλπαν οι γιατροί μας στην Ειδομένη: “θέλουν να μας σκοτώσουν, μας χτύπησαν, μας φέρονται σαν να είμαστε ζώα”.
Τα κράτη-μέλη απομακρύνονται από τις αξίες της αλληλεγγύης και της προστασίας χωρίς να καταλήξουν σε μία κοινή πολιτική συμφωνία. Θεωρούν τους πρόσφυγες/μετανάστες σαν μια μάζα και αρνούνται να ελέγχουν τον καθένα τους ανά περίπτωση.
Όλοι εμείς, θα τα έχουμε χάσει όλα εξαιτίας αυτών των πολιτικών που δεν μπορούν να τους αποτρέψουν να παίρνουν ακόμα περισσότερα ρίσκα για να σώσουν την ζωή τους και εκείνη των παιδιών τους.
Η Ειδομένη είναι σήμερα η βιτρίνα του τι θα μπορούσε να γίνει η Ευρώπη του αύριο· μία Ευρώπη γεμάτη από στρατόπεδα, ζώνες χωρίς δικαιώματα διαγράφοντας το δικαίωμα στο άσυλο προς όφελος ανοιχτών φυλακών, ανθρώπων σε περιπλάνηση όπως γύρω από το Calais, μία Ευρώπη όπου η ελεύθερη κυκλοφορία θα είναι πλέον μια μακρινή ανάμνηση.
Επαναλαμβάνουμε την επιτακτική ανάγκη να ανοίξει η πρόσβαση σε νόμιμες και ασφαλείς οδούς για όλους αυτούς τους ανθρώπους, με τη δυνατότητα να μπορούν να ζητήσουν άσυλο στη χώρα της επιλογής τους, εξασφαλίζοντας καθ ‘όλη τη μεταναστευτική διαδρομή μία ειδική προστασία των γυναικών και των παιδιών οι οποίοι αντιπροσωπεύουν πλέον την πλειονότητα των μεταναστών/προσφύγων.
Τα 28 κράτη-μέλη μπορούν σήμερα να επιλέξουν ανάμεσα σε ένα μέλλον αλληλεγγύης, βασισμένο στις θεμελιώδεις αξίες της Ευρώπης, ενσωματώνοντας την πολιτιστική, κοινωνική και οικονομική συμβολή που έχουν ήδη επιδείξει αυτές οι οικογένειες, και μία πολιτική εγκλεισμού, αναδίπλωσης, της άρνησης του άλλου, έδαφος όλων των φασισμών.
« Η Ευρώπη ασθενεί να φιλοξενήσει ανθρώπους σε κατάσταση μεγάλης απόγνωσης, συμπεριλαμβανομένου ενός αυξανόμενου αριθμού παιδιών. Ζητούμε από τα κράτη μέλη να δεσμευθούν μέσα από φιλόδοξες πολιτικές απαντήσεις και κοινά σεβόμενες τα ανθρώπινα δικαιώματα και το Διεθνές Ανθρωπιστικό Δίκαιο » δήλωσε η γιατρός Françoise Sivignon, Πρόεδρος των Médecins du Monde.