Με λένε A. Και γεννήθηκα το 2000 στο Αφγανιστάν. Από μικρή μπορούσα να δω γύρω μου την αδικία και τις διακρίσεις εις βάρος των κοριτσιών. Θεωρώ πως ήμουν τυχερή, γιατί μπόρεσα να φοιτήσω στο σχολείο για έξι χρόνια, όμως στη χώρα μου είναι συχνό φαινόμενο να πραγματοποιούνται βομβιστικές επιθέσεις σε σχολικές μονάδες κοριτσιών ή και να δηλητηριάζονται οι δεξαμενές νερού σε αυτές. Στο Αφγανιστάν οι γυναίκες βιώνουμε καθημερινά την καταπίεση. Η ζωή μας βρίσκεται συνεχώς σε κίνδυνο – μπορεί να δολοφονηθούμε ή να μας επιτεθούν με καυστικό υγρό. Το να είσαι γυναίκα στο Αφγανιστάν είναι ντροπή.
Εγώ όπως και τα περισσότερα κορίτσια, παντρεύτηκα όταν ήμουν παιδί, μόλις 13 ετών. Έπαιζα ακόμη με κούκλες όταν μου έδειξαν τον άνδρα που θα παντρευτώ. Ήταν αρκετά μεγαλύτερός μου και από την αρχή του γάμου μας ήταν κακοποιητικός απέναντί μου.
Φεύγοντας από το Αφγανιστάν και φτάνοντας στην Ελλάδα, μαζί με εκείνον και την κόρη μου, που είναι σήμερα δύο ετών, βρήκα τη δύναμη να μιλήσω για όσα είχα βιώσει και συνέχισα να ζω.
Η ζωή μου στην Ελλάδα δεν ήταν εύκολη. Χρειάστηκε να φυγαδευτώ κατ’ επανάληψη σε ασφαλή μέρη, μακριά από αυτόν. Πέρασα βράδια σε αστυνομικά τμήματα και προσωρινά καταλύματα, ακόμη και στο δρόμο και ήμουν πολύ φοβισμένη, ενώ ταυτόχρονα έπρεπε να παραμένω στοργική μητέρα για την κόρη μου.
Η A. παραπέμφθηκε στο Ανοικτό Κέντρο Διαμονής «A Step Forward» επί εκτάκτων συνθηκών. Παρουσιάστηκε στο προσωπικό της δομής ως ένα κορίτσι τρομαγμένο, αλλά ανακουφισμένο που απομακρύνθηκε από τον κακοποιητικό σύζυγο. Η προσαρμογή της δεν ήταν καθόλου εύκολη – ήταν άλλωστε η πρώτη φορά που της δόθηκε η ευκαιρία να ζήσει μόνη της. Η αλλαγή περιβάλλοντας επηρέασε και την κόρη της, η οποία ήταν ιδιαίτερα νευρική, πράγμα που δημιουργούσε μεγάλη ανησυχία στην Α.
Με την συστηματική υποστήριξη των επαγγελματιών του προγράμματος «A Step Forward», αλλά και την αστείρευτη ψυχική δύναμη που επέδειξε, η A. κατάφερε εν τέλει να κάνει το επόμενο βήμα εμπρός. Αναζήτησε και κατάφερε να βρει εργασία, διεκδικώντας μάλιστα την νόμιμη πρόσληψη της. Στην προσπάθειά της να αποκόψει οποιαδήποτε επικοινωνία με το σύζυγό της, ο οποίος επέμενε σε απειλές προς αυτή, με περίσσιο θάρρος απευθύνθηκε στις αστυνομικές αρχές, καταγγέλλοντάς τον. Η κόρη της εγγράφηκε σε βρεφονηπιακό σταθμό, αναπτύσσοντας κοινωνικές δεξιότητες και το αποτέλεσμα ήταν η σημαντική βελτίωση της ψυχολογίας και της συμπεριφοράς της. Τελικά, το αίτημά της προς την Υπηρεσία Ασύλου για απόδοση προσφυγικού καθεστώτος έγινε δεκτό, ανοίγοντας πλέον νέους ορίζοντες για την ίδια και το παιδί της.
Είμαι πολύ χαρούμενη. Τώρα αισθάνομαι πως μπορώ να πάρω τη ζωή στα χέρια μου. Ανυπομονώ για όσα μου επιφυλάσσει το μέλλον.
Η A., που το όνομα της στη γλώσσα της σημαίνει «ελευθερία», είναι επιτέλους ελεύθερη.
Το έργο “A step Forward” υλοποιείται στο πλαίσιο του προγράμματος “Άσυλο και Μετανάστευση”, με φορέα υλοποίησης τους Γιατρούς του Κόσμου. Το πρόγραμμα “Άσυλο και Μετανάστευση”, ύψους 16,5 εκ. ευρώ, χρηματοδοτείται από τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο (EEA Grants) 2014 – 2021. Το πρόγραμμα φιλοδοξεί να συμβάλει στη διασφάλιση της νομικής προστασίας, υποστήριξη και φροντίδα για τους πιο ευάλωτους αιτούντες άσυλο, με έμφαση στα ασυνόδευτα παιδιά. Ο Διαχειριστής Επιχορήγησης για το Πρόγραμμα “Άσυλο και Μετανάστευση” στην Ελλάδα είναι η ΣΟΛ Crowe σε συνεργασία με την HumanRights360. Περισσότερες πληροφορίες: https://www.asylumandmigration-eeagrants.gr
